Agalloch - Hallways Of Enchanted Ebony
Kiss me coldly and drain this life from my lips
Let the cold blood flow on it's own...
Kiss me coldly and fall away from the soul
Long forgotten...
From which of this oak shall I hang myself?
These ebon halls are always dark...
From which frostbitten bough shall I die?
As dark as the winter, as black as her ghastly veil
As cold as her whisper and chilling gown
No corridors of life and beauty
These enchanted halls are stained with the blood of night
Ebon halls gleam as ghosts of a fire dance wickedly across a pantheon of marble
Agalloch - Hallways Of Enchanted Ebony - http://motolyrics.com/agalloch/hallways-of-enchanted-ebony-lyrics-turkish-translation.html
These weary eyes shall open no more, frozen tightly by the cold embrace of death
A charnel house of memories torn and burning melancholy shall embrace me now
Hear this call...
Beyond endless halls and far across the vast forest, just across the iron gates
Whispers...
As dark as the winter, as black as her grim mask of death
As cold as her sorrow, her ivory tears
No corridors of life and beauty
No bloodred sky, no colors left in this world
It was the light's end
[Music by Haughm (12/97 - 2/98)]
Agalloch - Büyülenmiş Abanoz Ağacından Koridorlar (Turkish translation)
Soğukça öp beni ve dudaklarımdan bu yaşamı boşalt
Soğuk kanın kendi başına akmasına izin ver
Soğukça öp beni ve uzun zamandır unutulmuş
ruhtan uzaklaş
Hangi meşeden kendim sarkmalıyım?
Bu simsiyah salonlar her zaman karanlıktır...
Hangi donmuş daldan ölmeliyim?
Kış kadar karanlık,onun korkunç örtüsü kadar siyah
Fısıltısı ve dondurucu elbisesi kadar soğuk
Yaşam ve güzellik koridorları yok
Bu büyülü salonlar
gecenin kanıyla boyanmışAgalloch - Hallways Of Enchanted Ebony - http://motolyrics.com/agalloch/hallways-of-enchanted-ebony-lyrics-turkish-translation.html
Simsiyah salonlar günahkarca mermer bir tapınak boyunca bir ateş dansının hayaletleri gibi ışıldıyor
Ölümün soğuk kucaklamasıyla sıkıca donmuş,
bu yorgun gözler artık açılmayacak
yırtılır anıların ceset evi
ve artık beni yanan melankoli kucaklayacak.
Bu çağrıyı duy
sonsuz koridorlar ötesinde ve uzak uçsuz bucaksız ormanlar boyunca demir kapıların hemen karşısında
Fısıltılar....
Kış kadar soğuk
zalim ölümün maskesi kadar siyah
Üzüntüsü kadar soğuk,fildişi gözyaşları
Yaşam ve güzellik koridorları yok
kankırmızı gökyüzü yok,bü dünyada kalan hiçbir renk yok
Bu ışığın sonuydu