Die Streuner - Die Lindenwirtin
Keinen Tropfen im Becher mehr
Und der Beutel schlaff und leer,
Lechzend Herz und Zunge,
Angetan hat's mir dein Wein,
Deiner Äuglein heller Schein
|: Lindenwirtin, du junge! Angekreidet wird hier nicht
weil's an Kreide uns gebricht
lacht die Wirtin heiter
Hast du keinen Heller mehr,
Gib zum Pfand dein Ränzlein her,
|: Aber trinke weiter." Tauscht der Bursch sein Ränzlein ein,
Gegen einen Krug voll Wein,
Tät' zum Geh'n sich wenden.
Spricht die Wirtin: "Junges Blut,
Hast ja Mantel, Stab und Hut,
|: Trink und laß dich pfänden." Da vertrank der Wanderknab'Die Streuner - Die Lindenwirtin - http://motolyrics.com/die-streuner/die-lindenwirtin-lyrics-polish-translation.html
Mantel, Hut und Wanderstab,
Sprach betrübt: "Ich scheide.
Fahre wohl du kühler Trank,
Lindenwirtin jung und schlank,
|: Lieblich' Augenweide." Spricht zu ihm das schöne Weib:
"Hast ja noch ein Herz im Leib,
Lass' mir's trauter Wand'rer!"
Was geschah, ich tu's euch kund:
Auf der Wirtin rotem Mund
|: brannte heiß ein and'rer Der dies neue Lied erdacht,
Sang's in einer Sommernacht
Lustig gehen die Winde.
Vor ihm stund ein volles Glas,
Neben ihm Frau Wirtin saß
|: Unter blühender Linde Submitter's comments:
Die Streuner - Gospodyni z karczmy „Pod Lipą“ (Polish translation)
Ani kropli więcej w kubku
A worek obwisły i pusty,
Spragnione serce i język,
Sprzyjało mi twe wino,
Jasny blask twych oczek
Gosposio "Spod Lipy", ty młoda!
Nie zapiszę ciebie tu,
bo nam kredy brak
gosposia śmieje się wesoło
Nie masz więcej ani grosza,
To oddaj twój tornisterek w zastaw,
Ale pij dalej.
Zamienia chłop swój tornisterek
Na kufel pełen wina,
Chciałby odwrócić się aby pójść.
Przemawia gospodyni: "Młoda krew,
Masz przecie płaszcz, laskę i kapelusz,
Pij i zostaw twą własność w zamian.
Tak młody wędrownik przepiłDie Streuner - Die Lindenwirtin - http://motolyrics.com/die-streuner/die-lindenwirtin-lyrics-polish-translation.html
Płaszcz, kapelusz i laske wędrownika,
Powiedział zmartwiony: "Odchodzę.
Żegnaj, ty chłodny trunku,
gosposia "Spod Lipy" młoda i szczupła,
Urocza rozkosz dla oka.
Przemawia do niego piękna baba:
"Masz jeszcze serce w ciele,
Zostaw mi je, zażyły wędrowniku!"
Co się stało, oznajmię wam:
Na gospodyni czerwonych ustach
gorąco rozpaliły się drugie.
Ten który tą piosenke wymyślił
Śpiewał ją jednej letniej nocy
Wesoło wieją wiatry.
Przed nim stała pełna szklanka,
Obok niego siedziała pani gospodyni.
Pod kwitnącą lipą