Pesnyary - Пагоня
Верш
Музыка Міколы Куліковіча Толькi ў сэрцы трывожным пачую
За краiну радзiмую жах, -
Ўспомню Вострую Браму сьвятую
I ваякаў на грозных канях. Ў белай пене праносяцца конi,
Рвуцца, мкнуцца i цяжка хрыпяць -
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць, не спынiць, не стрымаць. У бязьмерную даль вы ляцiце,
А за вамi, прад вамi - гады.
Вы за кiм у пагоню сьпяшыце?
Дзе шляхi вашы йдуць i куды? Мо яны, Беларусь, панясьлiся
За тваiмi дзяцьмi ўздагон,Pesnyary - Пагоня - http://motolyrics.com/pesnyary/pagonya-lyrics-english-translation.html
Што забылi цябе, адраклiся,
Прадалi i аддалi ў палон? Бiце ў сэрцы iх - бiце мячамi,
Не давайце чужынцамi быць!
Хай пачуюць, як сэрца начамi
Аб радзiмай старонцы балiць. Мацi родная, Мацi-краiна!
Ня ўсьцiшыцца гэтакi боль…
Ты прабач, Ты прымi свайго сына,
За Цябе яму ўмерцi дазволь!.. Ўсё лятуць i лятуць тыя конi,
Срэбнай збруяй далёка грымяць…
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць, не спынiць, не стрымаць. Submitter's comments: Песня на стихи классика белорусской литературы, Максима Адамовича Богдановича.
Написанное в 1915 году, стихотворение стало очень популярным и неоднократно было положено на музыку. Вот еще одна версия:
Pesnyary - Pahonia (English translation)
Whensoever my anxious heart, trembling
With fear for our land, starts to bleed,
The Vostraja Gate I remember,
And the warriors on their dread steeds.
Flecked with white foam, those steeds, onward straining,
Gallop and charge, grimly snort...
Pahonia of Old Lithuania,
None can conquer them, stay them or halt.
Into measureless distances flying,
Behind you, before, years extend...
After whom do ye chase, swiftly hieing,
Where lie your paths, whither they wend?
Maybe, Belarus, they are racing
After thy sons, neglectful of thee,Pesnyary - Пагоня - http://motolyrics.com/pesnyary/pagonya-lyrics-english-translation.html
Who forgot thee, thy memory effacing,
Sold, betrayed thee into slavery.
Strike them deep in the heart with swords brandished!
Let them not into foreigners turn!
Let them feel in the night their hearts' anguish
For their true native land ache and burn...
My dear Mother, my own Mother-Country,
Let there never be end to that ache...
Forgive! Take back thy son in thy bounty,
Permit him to die for thy sake!
The steeds fly and fly, onward straining,
Silver harness resounds in assault,
Pahonia of Old Lithuania,
None can conquer them, stay them or halt.
[translated by Vera Rich]