Rapsodos Filologos - Σινεμά
Λόγος Απειλή: Ηχεί η ζωή μου σε παλιά κομμάτια μες σε κασετόφωνα, όσους φωνάζουν μην ακούς, άκου όσους τα λεν' χαμηλόφωνα, γιατί έχουν πιάσει το νόημα ήδη και τα πιο όμορφα μάτια σ' έχουν κοιτάξει σα φίδι κι ας μη φαίνεται, ο άνθρωπος μετατρέπεται εύκολα σε κάτι που σιχαίνεται, η αλήθεια, να λέγεται, ευθέως έχω παίξει το παιχνίδι κι ας το 'μαθα τελευταίος, σ' ένα θέαμα πικρό δε νιώθω δέος, ευτυχώς ή δυστυχώς, πες το όπως θες, έχω καιρό που πια σταμάτησα να κοιτάω στο χθες, γιατί δε βγάζει πουθενά, μετά τις δώδεκα θα δεις μπροστά στα μάτια σου αλήθεια κι όχι εικόνες που δείχνουν στα σινεμά, και αποτρόπαια, θα 'ναι γελοίο αν μετά απ' όλα αυτά αναζητήσεις να βρεις τρόπαια και στέμμα, είναι η ζωή μας ένα έργο με το πιο άρρωστο θέμα… θέμα… Ραψωδός Φιλόλογος: Αδερφέ, είδα όλα όσα είχα κάνει απ' τα μάτια μου μπροστά να περνάνε καρέ-καρέ και τα σωστά, είχανε δυσανάλογα ποσοστά, κι όλα τα λάθη δε χωράνε μέσα σ' οχτώ χιλιοστά… Ειρωνεία; Όλη η ζωή μας μια ταινία, που στην ουρά περιμένουμε να δούμε μ' αγωνία, κι είναι σα σενάριο που ανατρέπεται, εν τέλει, είναι πόρνη η ζωή αν δε σε θέλει. Όμως κατάλαβε αυτό αν το αντέχεις, στη ταινία της ζωής αυτής, δεν είσαι πρωταγωνιστής, μα σκηνοθέτης, πάντα θα υπάρχει κάποιος να σου βγαίνει από πάνω, μα μάθε με μαεστρία να τον κόβεις απ' το πλάνο σε μπαράζ απάνω των σκηνών κράτα όποιες θέλεις για να κάνεις της ζωής σου το μοντάζ, καν' τα όλα πέρα, περίμενα υπομονετικά να σε χειροκροτήσεις εσύ ο ίδιος στην πρεμιέρα. Ρεφραίν: Κοιτάζω πίσω, ψάχνοντας κάτι γνώριμο ξανά για ν' αντικρίσω και προς το μέρος του να περπατήσω, να ζήσω κι από τ' αρώματά του να μεθύσω, σα λουλούδι να μαραθώ και ν' ανθίσω. Κοιτάζω πίσω, τον εαυτό μου ψάχνω να του πω να μη λυγίσω, στα δύσκολα να μην τα παρατήσω, στα μάτια να με δω και να μου δώσω συμβουλή να μη μ' αφήσω την αγάπη να μισήσω. Λόγος Απειλή: Δώσ' μου καρδιά και άσ' τον λόγο σου παράμερα, τα παιδικά μου χρόνια δε μου τα γυρνάνε πίσω photos, ούτε κάποια κάμερα, πού πάμε δε ξέρω, ούτε τι ζητάμε, βλέπουμε τον θάνατό μας και μόνοι χειροκροτάμε, για να λέμε ότι πήραμε λίγο μέρος, πια οι έφηβοι σκοτώνουν τη ζωή σαν να 'ναι γέρος, είναι θέρος, μα σε όνειρα και σκέψεις, τώρα που σβήνουνε τα φώτα, χάνονται τα συναισθήματα κι οι λέξεις στο πανί, που πριν προβάλανε εικόνες με ηδονή, βλέπεις τα πρόσωπα που αγάπησες, ειρωνεία στεγνή, μα τι να κάνεις; Αφού σου μάθανε ό, τι βλέπεις σα σφουγγάρι να ρουφάς και να λαμβάνεις έτσι κάνεις, δίχως φίλτρα, κάποιοι βγαίνουνε χαμένοι από τη μήτρα, κι άλλοι κλέβουνε στιγμές και θέλουν λίτρα, λίγο τσίπα να είχες πάνω σου γαμώτο θα ήταν σίγουρα καλύτερα, σιχάθηκα τον κόσμο που ζω μέσα από τα κύτταρα. Ραψωδός Φιλόλογος: Μες την φουρτούνα, μεγαλωμένος απ' την κούνια, σα παλίρροια με σκέπαζε ο πόνος μέχρι τα μπούνια, για ν' αντέξω, ή για να μείνω πάντα στην απ' έξω, μα διαλέγω τον καπετάνιο να παίξω, στα πανιά αέρα, φέρτε καπέλο και τιμονιέρα, πείτε στους ναύτες που δειλιάζουνε να κάνουν πιο πέρα, ένα δυο βήματα, δεν ψάχνω αφορμές ούτε προσχήματα, έχω λατρέψει τα ίδια που θα με πνίξουνε κύματα, το ξέρεις, 'γώ για τα λάθη μου δεν κλαίγομαι τ' αντέχω και για σένα που στα δύσκολα με άφησες, να ξέρεις, τα μάτια όταν κλείνω δεν ονειρεύομαι, να ονειρευτείς εσύ δύο φορές και να μου φέρεις, μία που να μου χαρίσει ελπίδα σκέψη, ή ό, τι τέλος πάντων έχει περισσέψει, στην πρύμνη και στην πλώρη για πάντα συνοδοιπόροι, το ταξίδι ξεκινά κι όποιος αντέξει… Ρεφραίν: Κοιτάζω πίσω, ψάχνοντας κάτι γνώριμο ξανά για ν' αντικρίσω και προς το μέρος του να περπατήσω, να ζήσω κι από τ' αρώματά του να μεθύσω, σα λουλούδι να μαραθώ και ν' ανθίσω. Κοιτάζω πίσω, τον εαυτό μου ψάχνω να του πω να μη λυγίσω, στα δύσκολα να μην τα παρατήσω, στα μάτια να με δω και να μου δώσω συμβουλή να μη μ' αφήσω την αγάπη να μισήσω.Rapsodos Filologos - Σινεμά - http://motolyrics.com/rapsodos-filologos/_5af94d1-lyrics-english-translation.html
Rapsodos Filologos - Cinema (English translation)
Word Threat:
My life echoes like old songs in radios
don't hear those who scream,hear those who speak
low,because they have already get to the point and the most
pretty eyes have looked you like a snake though it may not seem,the
man turns easily into something he hates,to
speak clearly,i have played the game though i
learnt it last,in a painful performance i don't feel shock,
fortunately or unfortunately,say it as you want,it has been a long time
since i stopped looking the past,because it ends noowhere,
after twelve o'clock you will see in gront of you real eyes and
not images like those that show at the cinema,and violently,it
will be ridiculous if after all these you will search to find
prizes and crowns,our life is a play with hthe most
sick theme...theme...
Bard Philologist:
Brother,I saw alla the thing i have done passing in font of my eyes in moments and the right things had disproportional
rates,and alla the wrong things don't fit in 8
milimetres..Irony?Our whole life like a movie,witch we
waited to see in a line and i'ts like a scenario
that turns upside down,but finally,life is a whore if it
doesn't want you.But if you can handle it understand this,in the movie
of this life,if you are not the protagonist,but director,
thre will be always someone above you,but
learn technically to cut him from a plan to a barrage
and keep the scenes you want to keep to make the
montage of your life,put everything aside,i waited
patiently for you to applause at the premiere.
Refrain:
I look behind to find something known to
see again and walk towards it,to live
and be drunk from its parfumes,to wither and
blossom like a flower.
I look behind,i search myself to tell him not to
bend,not to struggle at difficult moments,to look
in my eyes and give an advice to myself no to leave me
no to hate the love.
Word Threat:
Give my heart and leave the words aside,Rapsodos Filologos - Σινεμά - http://motolyrics.com/rapsodos-filologos/_5af94d1-lyrics-english-translation.html
photos or some sort of camera cant't bring
back my childish years,I don't know where we're going
or what do we ask for,
we see our death and we applause alone,to
how that we were a part of it,teenagers now kill the
life like it is an old man,it's summer,but in thoughts and
dreams,now that lights are low,emotions
are gone and the words at the screen,which they were showing before images with pleasure,but what can you do?You have learned to absorb whatever you see like a sponge and the same way to do,without filters,someones were born to be losers,
and otherones steal moments and the want an exchange,
if you had a little respect God damn it it will be a lot
better,I hated the world i live inside from my cells.
Bard Philologist:
I was born inside the storms,
pain covered me like a tide o survive
or to be left aside but I choose
to play the captain,sail the boat,bring hat and
wheelhouse and tell the sailors who chicken to
step aside,a few steps,I don't look for excusions,
I have already adored the waves witch they're gonna drown me
you know,i don't cry for my mistakes,I can handle it
and as for you who left me at difficult moments,you
should know,that when i close my eyes i'm not dreaming
you should dream twice and bring me one that's
gonna gave me hopeful thought or whatever has been
left aside,fellows forever at poop and prow
journey begins and whoever stands it...
Refrain:
I look behind to find something known to
see again and walk towards it,to live
and be drunk from its parfumes,to wither and
blossom like a flower.
I look behind,i search myself to tell him not to
bend,not to struggle at difficult moments,to look
in my eyes and give an advice to myself no to leave me
no to hate the love.