Umberto Tozzi - Gente Di Mare
A noi che siamo gente di pianura
navigatori esperti di citta'
il mare ci fa sempre un po' paura
per quell'idea di troppa liberta'.
Eppure abbiamo il sale nei capelli
del mare abbiamo le profondita'
e donne infreddolite negli scialli
che aspettano che cosa non si sa.
Gente di mare
che se ne va
dove gli pare
dove non sa.
Gente che muore
di nostalgia
ma quando torna
dopo un giorno muore
per la voglia di andare via.
E quando ci fermiamo sulla riva
lo sguardo all'orizzonte se ne va
portandoci i pensieri alla deriva
per quell'idea di troppa liberta'.
Gente di mare
che se ne va
dove gli pare
dove non sa. Umberto Tozzi - Gente Di Mare - http://motolyrics.com/umberto-tozzi/gente-di-mare-lyrics-polish-translation.html
Gente corsara che non c'e' piu'
gente lontana che porta nel cuore
questo grande fratello blu.
Al di la' del mare
c'e' qualcuno che
c'e' qualcuno che non sa
niente di te.
Gente di mare
che se ne va
dove gli pare
dove non sa.
Noi prigionieri in questa citta'
viviamo sempre di oggi e di ieri
inchiodati dalla realta'...
e la gente di mare va.
Gente di mare
che se ne va
dove gli pare
dove non sa.
Noi prigionieri in questa citta'
viviamo sempre di oggi e di ieri
inchiodati dalla realta'...
e la gente di mare va.
Umberto Tozzi - Ludzie morza (Polish translation)
Nas, ludzi równin
Doświadczonych żeglarzy miast
Morze zawsze trochę przeraża
Przez tę koncepcję zbytniej wolności
A przecież mamy sól we włosach
Mamy morza głębię
A zziębnięte kobiety w szalach
Oczekują nie wiadomo na co
Ludzie morza, którzy odpływają
Gdzie tylko chcą, sami nie wiedzą dokąd
Ludzie, którzy umierają z tęsknoty
Ale kiedy wracają, po jednym dniu umierają
Z powodu pragnienia, żeby wypłynąć
(Ludzie morza)
I kiedy zatrzymujemy się na brzegu
(Ludzie morza)
Wzrok biegnie ku horyzontowiUmberto Tozzi - Gente Di Mare - http://motolyrics.com/umberto-tozzi/gente-di-mare-lyrics-polish-translation.html
(Ludzie morza)
Zabierając tam dryfujące myśli
Przez tę koncepcję zbytniej wolności
Ludzie morza, którzy odpływają
Gdzie tylko chcą, sami nie wiedzą dokąd
Korsarze, których już nie ma
Ludzie oddaleni, którzy noszą w sercach
Tego wielkiego niebieskiego brata
Poza morzem jest ktoś, kto
Jest ktoś, kto nie wie nic o Tobie
Ludzie morza, którzy odpływają
Gdzie tylko chcą, ale sami nie wiedzą dokąd
My więźniowie tych wielkich miast
Żyjemy ciągle dniem dzisiejszym i wczorajszym
Przybici do rzeczywistości
A ludzie morza płyną