Dekaxi haiku Lyrics

Επί Σκηνής
Σήμαντρα ακούστηκαν
κι ήρθαν οι μαντατοφόροι. δεν τους περίμενα
λησμονημένη κι η λαλιά τους. Ξεκούραστοι, φρεσκοντυμένοι
κρατώντας κάνιστρα τους καρπούς. Θαύμασα και ψιθύρισα:
"Μ' αρέσουν τα αμφιθέατρα". Η αχιβάδα γέμισε αμέσως
και χαμήλωσε το φως στη σκηνή όπως για κάποιο περιώνυμο φονικό A'
Στάξε στη λίμνη
μόνο μια στάλα κρασί
και σβήνει ο ήλιος. B'
Στον κάμπο ούτ' ένα
τετράφυλλο τριφύλλι.
Ποιος φταίει απ' τους τρεις; Γ' Στον κήπο του μοuσείου
Άδειες καρέκλες
τ' αγάλματα γύρισαν
στ' άλλο μουσείο. Δ'
Να' ναι η φωνή
πεθαμένων φίλων μας
ή φωνογράφος; Ε΄
Τα δάχτυλά της
στο θαλασσί μαντίλι
κοίτα: κοράλλια. F΄
Συλλογισμένο
το στήθος της βαρύ
μες στον καθρέφτη. Ζ΄
Φόρεσα πάλι
τη φυλλωσιά του δέντρου
κι εσύ βελάζεις. Η΄Giorgos Seferis - Dekaxi haiku - http://motolyrics.com/giorgos-seferis/dekaxi-haiku-lyrics.html
Νύχτα, ο αγέρας
ο χωρισμός απλώνει
και κυματίζει. Θ΄ Νέα Μοίρα
Γυμνή γυναίκα
το ρόδι που έσπασε
ήταν γεμάτο αστέρια. Ι΄
Τώρα σηκώνω
μια νεκρή πεταλούδα
χωρίς φτιασίδι. ΙΑ΄
Πού να μαζεύεις
τα χίλια κομματάκια
του κάθε ανθρώπου. ΙΒ΄ Άγονος Γραμμή
Το δοιάκι τι έχει;
Η βάρκα γράφει κύκλους
κι ούτε ένας γλάρος! ΙΓ΄ Άρρωστη Ερινύς
Δεν έχει μάτια
τα φίδια που κρατούσε
της τρών τα χέρια. ΙΔ΄
Τούτη η κολόνα
έχει μια τρύπα, βλέπεις
την Περσεφόνη; ΙΕ΄
Βουλιάζει ο κόσμος
κρατήσου, θα σ' αφήσει
μόνο στον ήλιο. ΙF΄
Γράφεις. Το μελάνι
λιγόστεψε η θάλασσα
πληθαίνει.