- Votes:
 - See also:
 
Yılmaz Erdoğan - Ben Senin Beni Sevebilme Ihtimalini Sevdim lyrics
Soguk ve sehirlerarasi otobüslerde vazgeçtim çocuk
 Olmaktan
 Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam
 Ben seninle bir gün veyselkarani'de haslama yeme
 Ihtimalini sevdim
 Ilkokulun silgi kokan, tebesir lekeli yillarinda
 Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yasanirdi o zaman
 Özlemeye basladim herkesi
 Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki, adam gibi hasretleri
 Özlemeye basladim sonra
 Bizim kemalettin tugcu'larimiz vardi
 Bir de camlarin bugusuna yazi yazma imkani
 Yumurta kokan arkadaslarla paylasilan kahverengi
 Siralarda
 Solculuk oynamaya basladik
 Ben doktor oluyordum sen hemsire, geri kalanlar
 Kontrgerilla
 Kirmizi boyalarla umut ikliminde harfler yaziliyordu
 Pütürlü duvarlara ve
 Türk dil kurumu'na inat bir türkçeyle
 Agbilerimizden ögrendik, s harfinden orak çekiç figürleri
 Türetmeyi
 Ankara'ya usul usul karbonmonoksit yagiyordu
 Ve kapali mekanlarda sevismeyi öneriyordu haber
 Bültenleri
 Oysa ankara'da hiç sevismedim ben
 Disiplin kurulunda tartisilan askim olmadi benim
 Sinifça gidilen pikniklerde kiçimiza batan platonik
 Dikenleri saymazsak
 Ankara'ya usul usul kursun yagiyordu
 Ve belli bir saatten sonra sokaga çikmamayi öneriyordu
 Haber bültenleri
 Oysa hiç kursun yaram olmadi benim
 Ve hiç bir mahkeme tutanaginda geçmedi Adim
 Çatismalarin ortasinda sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece
 Sana siirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde, ama
 Sen yoktun
 Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni
 Teneffüs saatlerinde
 Okul servisi seni hep zamansiz, amansizca bir lojmanYılmaz Erdoğan - Ben Senin Beni Sevebilme Ihtimalini Sevdim - http://motolyrics.com/yilmaz-erdogan/ben-senin-beni-sevebilme-ihtimalini-sevdim-lyrics.html
 Griligine götürüyordu
 Ben, senin benimle tunali hilmi caddesi'ne gelebilme
 Ihtimalini seviyordum
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum
 Yaz sicagi topraga çekiyor da tenimin çatlamaya hazir
 Gevrekligini
 Sonra otobüs oluyordum, kirik yarik yollarin çare bilmez
 Sürgünü
 Ne yana baksam dag ve deniz saniyordum
 Mus ovasinin yalanci maviligini
 Otobüs oluyordum bir süre
 Yanimizdan geçen kara trenlerle yarisiyordum, yanagim
 Otobüs caminin garantisinde
 Otobüs oluyordum
 Bir ülkeden bir iç ülkeye
 Çocukluguma yaklastikça büyüyordum
 Zap suyunun sesini basina koyuyordum sarkilarimin
 Listesinin
 Korkuyordum
 Sonra iniyordum otobüsten
 Çarsidan bizim eve giden, ömrümün en uzun
 Ömrümün en kisa, ömrümün en çocuk
 Ömrümün en ihtiyar yolunu kosuyordum
 Çünkü sonunda annem oluyordum, babam kokuyordum sonunda
 Soguk ve sehirlerarasi otobüslerde vazgeçtim çocuk
 Olmaktan
 Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam
 Ben seninle bir gün van'daki bir kahvalti salonunda
 Ben seninle sadece bilmek zorunda kalanlarin bildigi
 Bir yol üstü lokantasinda
 Ben seninle, agri dagina mistik ve demli bir çay kivaminda
 Bakan
 Dogubeyazit'in herhangi bir toprak daminda
 Ben seninle herhangi bir insan elinin
 Terli cografyasinda olma ihtimalini sevdim
Ben senin, beni sevebilme ihtimalini sevdim








