Iraklis Triantafillidis - I mikri poli
lyrics-music: Iraklis Triantafillidis
Έφτασα στη πόλη τη μικρή, τα βλέπω όλα αλλαγμένα.
Ο ήλιος φωτίσει τη σκηνή, όνειρα μπαλλωμένα.
Παλιές εικόνες όλο αράχνες και σκονισμένες.
Παλιά τραγούδια, παλιές αγάπες και καλοκαίρια. Δεν με θυμούνται, λίγους γνωρίζω,
μα, οι αναμνήσεις σαν φίδια με ζώνουν.
Πού είναι οι φίλοι, καλοί μου φίλοι,
παλιοπαρέες γλυκά με πληγώνουν. Βλέπω εικόνες απ' τα παλιά, μέσα απ' τ' άγρια χρόνια.
Της Καίτης γριζάραν τα μαλλιά, ο Αλέκος έχει εγγόνια
κι 'γω φευγάτος, στο πλήθος χαμένος, ξεριζωμένος,Iraklis Triantafillidis - I mikri poli - http://motolyrics.com/iraklis-triantafillidis/i-mikri-poli-lyrics-german-translation.html
ψάχνω στις στάχτες σβησμένα όνειρα και υπομένω. Μα, πρέπει να φύγω κι ίσως να 'ρθω του χρόνου τον ίδιο μήνα
με το 'να κομμάτι μου εδώ και το άλλο στην Αθήνα,
όπως το βρέφος, που ψάχνει τη μάνα του να το θυλάσει
κι ο κουρασμένος ταξιδευτής να ξαποστάσει. Δεν με θυμούνται, λίγους γνωρίζω,
μα, οι αναμνήσεις σαν φίδια με ζώνουν.
Πού είναι οι φίλοι, καλοί μου φίλοι,
παλιοπαρέες γλυκά με πληγώνουν.
________________________________________
Video: Iraklis Triantafillidis, Live in 2008
Iraklis Triantafillidis - Die kleine Stadt (German translation)
Ich komme in der kleinen Stadt an, ich sehe, alles ist verändert.
Die Sonne beleuchtet die Bühne - geflickte Träume.
alte Bilder, voll mit Spinnengewebe und verstaubt -
alte Lieder, alte Lieben und Sommer.
Sie erinnern sich nicht an mich, ich kenne wenige,
doch die Erinnerungen umgürteln mich wie Schlangen.
Wo sind die Freunde, meine lieben Freunde,
die alten Cliquen verletzen mich süßlich.
Ich sehe Bilder aus alten Zeiten, mitten in den wilden Jahren.
Kätis* Haare werden grau, Alekos* hat EnkelIraklis Triantafillidis - I mikri poli - http://motolyrics.com/iraklis-triantafillidis/i-mikri-poli-lyrics-german-translation.html
und ich bin noch immer unterwegs, in der Menge verloren, ohne Wurzeln,
in der Asche suche ich geloschene Träume und halte durch.
Doch, ich muss gehen und vielleicht komme ich nächstes Jahr im selben Monat wieder
mit einem Teil von mir hier und das andere in Athen,
wie der Säugling, der seine Mutter sucht von ihr gestillt zu werden,
und der müde Reisende, um zu rasten.
Sie erinnern sich nicht an mich, ich kenne wenige,
doch die Erinnerungen umgürteln mich wie Schlangen.
Wo sind die Freunde, meine lieben Freunde,
die alten Cliquen verletzen mich süßlich.